2007 - 2008 ΜΙΑ ΕΠΟΧΗ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ - ARTHUR RIMBAUD

Κατηγορία: Ποίηση στη σκηνή

• Σκηνοθεσία: Θάνος Αναστόπουλος
• Παίζουν οι ηθοποιοί: Μάνος Καρατζογιάννης, Νίκος Πουρσανίδης (Υποψηφιότητες για το βραβείο Χορν 2009)
• Μετάφραση: Χριστόφορος Λιοντάκης
• Σκηνοθεσία: Θάνος Αναστόπουλος
• Σκηνικά - Κοστούμια: Μαγιού Τρικεριώτη
• Σχεδιασμός Φωτισμών: Ηλίας Κωνσταντακόπουλος

Θέατρο του Νέου Κόσμου - Δώμα 
από 16.10.2007 μέχρι 8.1.2008

Συμπαραγωγή με τη Θεατρική Εταιρεία ΦΟΙΒΑΙΟΝ

Links

Υποψηφιότητες για το βραβείο Χορν 2009

Κριτική

Τα δύο ταλαντούχα νέα παιδιά που πειθαρχώντας στο σχέδιο της σκηνοθετικής προβολής του Λόγου, ηθοποιοί με ήθος, τέλεια τεχνική και πλήρη κατανόηση όσων εκφωνούσαν, ο Μάνος Καρατζογιάννης και ο Νίκος Πουρσανίδης, με σημαίνουσες εικόνες, με όργανο το κορμί, την χειρονομία, τη στάση και την κίνηση, τη σιωπή και τον καταρράχτη των ρυθμών κένωσαν αυτό το ιδιοφυές στις συναισθηματικές και ηθικές αντιφάσεις του αριστούργημα στο κοινό με την απλή μέθοδο της αναγωγής του τρόμου σε ρυθμό και του χάους της ψυχής σε κόσμο της τέχνης. Πως το λέει ο μόλις τιμηθείς Νίκος Εγγονόπουλος: «Ελάτε στου Λάτιου τα ελάτια, να δείτε του δύτου την δίνην».

Κώστας Γεωργουσόπουλος, Η δίνη του δύτου, Νέα Σαββατοκύριακο, 12 - 13/1/08.

Είναι αληθινά παρήγορο στην εποχή μας δύο νεότατοι ηθοποιοί να επωμίζονται την τεράστια ευθύνη της αναπαράστασης αυτού του τερατώδους παραληρηματικού λόγου. Έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους ανεξάρτητα απ’ το γεγονός, ότι ο Μάνος Καρατζογιάννης είχε μια «ανοιχτότερη», αναπαραστατικότερη και θερμότερη επικοινωνία με τον λόγο ενώ ο Νίκος Πουρσανίδης κρατήθηκε στέρεος αλλά σε μια αντικειμενικότερη απόσταση απ’ αυτόν, ίσως οφειλόμενη στον επαινετέο φόβο της τυχόν προδοσίας του. Αμφότεροι πάντως οι ηθοποιοί συνεννοήθηκαν άριστα στον διαλογικό σωματικό τους κώδικα, ο οποίος πυροδοτούσε σκηνικά ότι απ’ το λόγο θα ήταν ανέφικτο να «κατέβει» στο κοινό, ελλείψει, ως εικός, ιερών τεράτων. Ο Ρεμπό ευλόγησε τον Λιοντάκη κι εκείνος έδωσε το ακριβό του προικιό σε μια ενδιαφέρουσα, εντός των ορίων της, θεατροποίηση του ιερού κειμένου.

Γ. Βαρβέρης, Ο μέγας επαναστάτης επί σκηνής, Η Καθημερινή της Κυριακής.

Μια έξοχη παράσταση για δύο του (κινηματογραφικού) Θάνου Αναστόπουλου, που αποδεικνύει πως τα καλοκαταφέρνει στο θέατρο με τον Μάνο Καρατζογιάννη και το Νίκο Πουρσανίδη ως δύο διαφορετικές «σιαμαίες» (κ)όψεις του Ρεμπό.

Γιώργος Δ.Κ. Σαρηγιάννης, Το τέταρτο Κουδούνι, Τα Νεα, 22/11/07.

Δύο νέοι ηθοποιοί στηρίζουν σωματικά, με τη βιολογική έννοια του όρου, ως λόγος και αντίλογος, το όλο πράγμα. Ο Μάνος Καρατζογιάννης, από τους πιο προικισμένους της γενιάς του, που αξίζει να τον προσέξουμε, με υποκριτική κατατομή που κόβει το σκοτάδι της σκηνής. Και ο ταλαντούχος Νίκος Πουρσανίδης, με ικανότητα κλιμάκωσης από το χαμηλό στο ψηλό και άνετης μετάβασης απ’ το μέσα και έξω.

Λ. Πολενάκης, Στον μέσα χρόνο, Η Κυριακατική Αυγή, 25/11,07.

Εξαιρετική παράσταση, με τους δυό πιτσιρικάδες, Καρατζογιάννη και Πουυρσανίδη, στις δυό εκδοχές του καταραμένου ποιητή...

Ο ανω-ρθόγραφος, ΕΘΝΟΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 26/11/07.

Τώρα οι νέοι ηθοποιοί: ο Μάνος Καρατζογιάννης και ο Νίκος Πουρσανίδης δίνουν εσωτερικό κόσμο και σώμα. Λένε το ποίημα (κείμενο) με τα σκοτεινά σημεία και τις μεγάλες εντάσεις, σα να μιλάνε και να συνομιλούν δύο αθώοι νέοι άνδρες ή καλύτερα δύο αγόρια ή δύο παιδιά που γκρεμίζουν τον ουρανό. Κινήσεις σωστές: χεριών, ποδιών, διασκελισμών, αναρριχήσεων, στη μεταλλική σκάλα, στο δάπεδο. Ωραίες παρουσίες, χλωρές και ώριμες μαζί. Οι θεατές είμαι βέβαιος ότι συνέλεξαν τη σοδειά τους.

Γιάννης Κοντός, Μυστικά Τοπία, Εκδόσεις Τόπος, (σ. 202 -203).

Η συνιστώσα του οραματιστή που μας υποβάλλει με τη μεστή εκφραστικότητα του ο Μάνος Καρατζογιάννης ενώνεται με τη συνιστώσα του αλήτη που μας υποβάλλει με το «ρομαντικό» κυνισμό του ο Νίκος Πουρσανίδης δίνοντας με εξαιρετική αλληλεπίδραση και αλληλοσυμπλήρωση τη συνισταμένη ενός και μοναδικού προσώπου, που κάλλιστα θα μπορούσε να «είναι ένας άλλος», πάντα όμως νέος και ηφαιστειώδης. Η κίνησή τους ευθυγραμμίζεται κι αυτή απολύτως με το πολυεπίπεδο ύφος του κειμένου αναδίδοντας σε πολλά σημεία ένα εκρηκτικό μείγμα υπολανθάνοντος ερωτισμού.

Τσουραπούλης Κωνσταντίνος, Ο Θάνος Αναστόπουλος μας ξεναγεί στην κόλαση του Αρθούρου Ρεμπώ, περιοδικό Φουαγιέ, Μάιος – Ιούνιος 20089 (τχ .22 /σ. 94-95).